Tot ooit…

Als je met je hond besluit een nestje te nemen, dan weet je vooraf dat er een punt komt dat je afscheid moet nemen van de pups. Voor ons was dat deze week waar de helft van het nestje naar een nieuwe baas vertrok.

Moeder Bella gelooft het allemaal wel. Ze heeft de baasjes ontmoet, begroet en gezien dat het goed zat. Verder niks, en niet zoeken , de dag erop, waar ze nou alletwaalf uithangen.

De overgebleven pups , die wat later worden opgehaald, en de geluks-pup die mag blijven, denken alleen maar, meer plek aan de voerklok en lekker met mama en puk spelen, alhoewel die laatste wel gromt, maar daar geven we lekker niks om.

Er is dagelijks contact met liefhebbers van de pup, en vragen over de kruising, dus de rest komt ook nog wel.
Van de kopers hebben we een adres, zodat we weten waar ze ongeveer naar toe zijn gegaan.

Overdag verbijven ze in het buitenhok en dat vinden ze prima.