Bella Nobis
Wie is nu eigenlijk Bella en vanwaar de naam Bella Nobis
In 1996 kopen mijn vrouw en ik onze eerste hond, een blonde labrador, en we noemen de pup Floris. Ons eerste kindje noemen we het nog altijd, omdat we dit ook zo echt voelen. We nemen de zorg van een levend wezen op ons, en de bijbehorende verantwoordelijkheid.
Floris past echt bij ons, en alhoewel we beide een druk leven hebben, word er tijd genoeg aan Floris besteed. Puppy trainingen en de wandelingen zijn aan de orde van de dag.
Floris verhuisd met ons mee naar Heeswijk Dinther in 1998, en naast floris worden er nog drie nieuwe leden aan het gezin toegevoegd.
Ondanks de drukke blijven we floris als het oudste kind zien, en hij is ook een echte vriend en maatje van onze kinderen.
De jaren gaan voorbij en de leeftijd gaat parten spelen. Floris word wat ouder en zwaarder en krijgt last van abcessen. Na wat behandelingen gaan deze wel weer weg, maar het is allemaal wel vervelend.
Als floris 12 jaar is krijgt hij het erg benauwd als hij zich erg opwind, en bij vlagen zo erg dat hij het bewustzijn verliest. Das ff schrikken als je aan het wandelen bent en je hond gaat onderuit voor enkele minuten.
Bij een bezoek aan de DA blijkt al snel dat een verstoring van de Hypofyse de oorzaak is. Tijdens een onderzoek ziet men dat de stembanden opzwellen en hij nagenoeg geen lucht krijgt.
Conclusie, of opereren, met hoge kosten van meer dan 2000,= en het risico dat hij niet uit coma ontwaakt, het risico dat hij niet meer opnieuw leerd eten, en het feit dat floris al bij 13 jaar is.
De ergste nachtmerrie word werkelijkheid
Ik moet een keuze maken zonder mijn gezin, en besluit op dat moment in overleg met de DA dat het beter is om afscheid te nemen van mijn trouwste vriend. Terwijl hij nog onder verdoving is, laten we hem verder slapen. Een echt afscheid is er niet geweest, en terwijl ik dit schrijf schiet ik weer vol. Het arme dier heeft geen benul wat er allemaal is gebeurd, en ik vertrek zonder floris met alleen een riem naar het thuisfront.
We zijn allen een paar dagen van slag geweest, en besluiten nooit meer een hond te nemen, omdat het afscheid verschrikkelijk is.
Maar goed, een aantal maanden later is mijn oudste dochter jarig en die heeft maar een wens…tja, een hond dus.
Ik kijk wat in de rondte en op het internet vind ik in Tiel een fokker die kleine hondjes fokt. Een kruising tussen Fox Terrier en een Sheltie heeft geresulteerd in de geboorte van onze Puk.
Puk is ons vriendje vanaf het moment dat we hem opnamen in 2010 in ons gezin. Een allermans vriend en het liefst gaat hij op schoot bij iedereen.
Nadat we met zijn allen in 2012 verhuizen naar een nieuwe lokatie op de nobisweg, is er voor Puk ook een nieuwe leefomgeving. Erg veel ruimte en hij heeft de grote vrijheid.
Helaas worden de kinderen ook groter en zijn er wat vaker vreemde bezoekers waar hij niet zo snel aan kan wennen.
Omdat hij wat onzeker word, is hij wat achterdochtig en vertrouwd niet iedereen meer, wat resulteert dat hij letterlijk bij tijd en wijle van zich afbijt.
We moeten hier dus ook mee op passen bij nieuwe bezoekers. Puk wordt een knorrepot.
Als de kinderen van de basischool af zijn is ons vriendje wat vaker op de dag alleen en verblijf hij in de bench zoals altijd. Echter bij thuis komst als we hem weer loslaten, pist hij overal om zijn terrein af te bakenen, of om ons te laten weten dat hij niet tevreden is met de situatie.
Tja, wat doen we? Een hond die knorrig is, en binnen alles onder pist is ook geen pretje.
Uiteindelijk besluiten we in 2018 een hond erbij te nemen. Gedeelte smart is halve smart, en Puk heeft er een vriendinnetje erbij.
En daar is dan Bella
Bella is een nakomeling van een Rhodesian Ridgeback x Weimaraner als Moeder, en de Vader een 100% Weimaraner.
De broertjes van Bella zijn een bonte verzameling van kleuren, en ze is het enigste teefje van het nest
Vanaf dat moment zijn Puk en Bella altijd samen en is het vreemde gedrag van Puk ook verdwenen. En Bella heet voortaan Bella van de Nobisweg of tewel: Bella Nobis
Allemaal weer blij met de beestenboel